Zakładanie biznesu w Danii

Zalety inwestowania w Danii

Dania jest znana jako atrakcyjny cel dla międzynarodowych inwestorów, którzy są przyciągani przez wiele korzystnych aspektów tego kraju. Jej gospodarka wykazuje stabilność, elastyczność i otwartość, a wskaźnik PKB plasuje się w czołówce, zarówno w skali europejskiej, jak i globalnej. W porównaniu z innymi państwami Europy, inflacja w Danii prezentuje się w sposób wyjątkowo umiarkowany. Nie ma tu męczącej biurokracji, a kwestie związane z polityką, prawem oraz podatkami zostały wyraźnie sprecyzowane, co stanowi wygodę także dla tych z zagranicy. Dodatkowo, Dania aktywnie uczestniczy w organizacjach, takich jak Unia Europejska, Rada Europy, WTO, EFTA, OBWE i OECD.

Szeroki wybór możliwości edukacyjnych przekłada się na wysoki poziom wykształcenia, co skutkuje dostępnością na rynku pracy efektywnych i dobrze przygotowanych profesjonalistów. To z pewnością przewaga dla przyszłych inwestorów. Ogólna biegłość w języku angielskim wśród Duńczyków ułatwia komunikację zarówno w życiu codziennym, jak i w oficjalnych kwestiach oraz w relacjach z miejscową społecznością.

​Proces zakładania własnej firmy w Danii opiera się na wyznaczonych standardach dotyczących szybkości, klarowności i niskich kosztów, co stanowi jeden z najprostszych procesów na skalę międzynarodową. Firmy z zagranicy cieszą się równymi prawami w porównaniu do lokalnych przedsiębiorstw. Polityka kraju skupia się na wspieraniu rozwoju biznesu, w szczególności małych i średnich firm. Przedsiębiorcy mają możliwość korzystania z różnorodnych programów dotacyjnych, pożyczek i kredytów. Dodatkowo, zróżnicowana paleta opcji prawnych pozwala na dopasowanie struktury firmy do indywidualnych wymagań.

Stawki podatkowe dla firm w Danii są stosunkowo niskie i wynoszą 28%, co stanowi przewagę w zestawieniu z przeciętnymi wskaźnikami w Europie. Koszty związane z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne przez pracodawców są także relatywnie niskie i ograniczają się do 1% całkowitego wynagrodzenia. Co więcej, wiele sytuacji umożliwia uniknięcie podwójnego opodatkowania dzięki umowom, które Dania zawarła z wieloma krajami, zarówno w Europie, jak i w Azji czy Ameryce.

Rozmaite modele prawne biznesu w Danii i proces rejestracji

Firma jednoosobowa (Enkeltmandszirksmhed)

Jednoosobowa działalność gospodarcza w Danii stanowi najpopularniejszą formę prowadzenia biznesu. Proces rejestracji tej działalności jest wyjątkowo prosty, polega na przedstawieniu planu działalności i dokumentów potwierdzających kwalifikacje. Działalność może funkcjonować pod nazwiskiem właściciela lub wybraną nazwą. Warto podkreślić, że właściciel ponosi pełną odpowiedzialność za długi i zobowiązania firmy, a także ma swobodę zatrudniania pracowników. Jeżeli dochody nie przekraczają 50 tysięcy koron duńskich rocznie, nie jest wymagane VAT.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Anpartsselskab – ApS)

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wymaga co najmniej jednego partnera oraz minimalnego kapitału zakładowego w wysokości 125 tysięcy koron duńskich. Procedura rejestracyjna jest prostsza i bardziej ekonomiczna niż w innych formach prawnych. Partner nie odpowiada osobiście za długi firmy, a formalności rejestracyjne podlegają przepisom duńskiej ustawy o spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Istotne jest oddzielenie aktywów firmy od aktywów właścicieli. Zarząd i Rada Nadzorcza mogą być wyznaczeni. Koszty założenia wynoszą od 3 do 5 tysięcy koron duńskich.

Spółka komandytowa (Kommanditselskab – K/S)

Można założyć spółkę komandytową, pod warunkiem co najmniej dwóch partnerów. Co najmniej jeden pełni rolę komplementariusza, a inny jest komandytariuszem. Komplementariusz odpowiada za długi firmy, komandytariusz za kapitał wnieśiony do spółki.

Spółka akcyjna (Aktieselskab – A/S)

Spółka akcyjna to najbardziej złożona forma, idealna dla dużych firm notowanych na giełdzie. Rejestracja jest bardziej skomplikowana i wymaga spełnienia wielu kryteriów.

Rejestracja to proces trudny, ale możliwy do przejścia. Może kosztować od 4,5 tysiąca koron.

Spółka jawna (Interesselskab – I/S)

Spółka jawna pozwala na operacje handlowe i przetwarzanie produktów. Nie ma formalnej osobowości prawnej. Wymaga umowy stowarzyszeniowej, co najmniej dwóch wspólników, brak ograniczenia odpowiedzialności.

Przedstawicielstwo firmy zagranicznej (Salgskontor)

Jeśli firma z zagranicy chce rozszerzyć działalność na Danię, można otworzyć oddział. To korzystne, bo nie wymaga dużego kapitału ani dodatkowych wydatków. Odpowiednie, gdy firma działa zgodnie z duńskim prawem. Właściciel musi być z UE.

Oddział firmy zagranicznej (Filialafundenlandskselskab)

Założenie oddziału to bardziej wymagający proces. Wymaga wniosku online i informacji o macierzystej firmie.

Stowarzyszenie spółdzielcze (Andelsforening/Brugsforening)

Rzadko wybierana opcja, umożliwia operacje handlowe i przetwarzanie. Umożliwia ograniczenie odpowiedzialności. Nazwa musi zawierać "A.m.b.a.".

Proces rejestracji duńskiej działalności gospodarczej

Rozpoczynając kroki związane z rejestracją firmy w Danii, istotne jest uwzględnienie wyboru odpowiedniej formy prawnej, choć pewne aspekty mają stały charakter. Dla obywateli Polski, którzy są członkami Unii Europejskiej, zakładanie firm w Danii staje się bardziej przystępne i wystarcza dołączenie certyfikatu potwierdzającego status rezydenta UE. Kluczowym elementem jest także konieczność posiadania konta bankowego NemKonto. Proces składa się między innymi z dokumentów takich jak statut spółki czy tożsamości założycieli, co pozwala na dokonanie rejestracji. Niezbędny jest również elektroniczny podpis NemID/MitID, który umożliwia dostęp do stron internetowych i platform rządowych. W określonych dziedzinach działalności, zdarza się, że konieczne są specjalne licencje lub zezwolenia od właściwych instytucji.

Związane z procesem rejestracji firmy w Danii koszty obejmują:

• ​kapitał początkowy – w zależności od wybranej formy, od 0 do 500 tys. koron duńskich,
• opłata za rejestrację formy własności – 670 koron duńskich,
• przetwarzanie elektronicznego podpisu – trzy pierwsze próby są bezpłatne, kolejne to koszt 80 koron duńskich,
• rejestracja znaku towarowego lub logo – 4 420 koron duńskich za pierwszy, 1 435 koron duńskich za każdy dodatkowy,
• wsparcie tłumacza, notariusza lub konsultanta – od 10 tys. do 25 tys. koron duńskich,
• skorzystanie z profesjonalnej firmy oferującej pomoc w rejestracji – 65 tys. koron duńskich.
  
  

W sytuacji skutecznej rejestracji, otrzymuje się różne dokumenty, w tym certyfikat założycielski, wyciąg z rejestru DCCA zawierający szczegóły dotyczące firmy, oryginalny certyfikat udziału, pieczęć, statut z apostille oraz pełnomocnictwo.

Start-up Denmark

​W treści przedstawiono informacje na temat obowiązku zarejestrowania działalności w Duńskim Rejestrze Zagranicznych Usług (RUT) przed rozpoczęciem działalności w Danii, jak również konieczności zgłaszania wszelkich zmian w funkcjonowaniu firmy. Program Start-up Denmark, wspólna inicjatywa Duńskiego Ministerstwa Biznesu i Rozwoju oraz Ministerstwa Imigracji, Integracji i Mieszkalnictwa, dostarcza alternatywę dla inwestorów spoza kraju. Nie tylko ułatwia to rozpoczęcie działalności gospodarczej w Danii, ale także pozwala na uzyskanie pozwolenia na pobyt dla dwóch osób przez okres do dwóch lat. Głównym celem programu jest zachęcenie inwestorów zagranicznych do rozwijania swoich biznesów w Danii, przyczyniając się w ten sposób do wzrostu gospodarczego kraju.

Aby wziąć udział w programie Start-up Denmark, niezbędne jest posiadanie innowacyjnego pomysłu biznesowego, który przyczyni się do zwiększenia wartości gospodarki Danii. Wnioski od inwestorów spoza kraju przechodzą ocenę ze strony panelu ekspertów, którzy decydują o akceptacji lub odrzuceniu przedstawionych propozycji. Warto zaznaczyć, że program nie obejmuje przedsiębiorców, którzy planują otworzenie restauracji lub sklepu spożywczego. Inwestor powinien posiadać akcje w kraju swojego obywatelstwa i nie pobierać dywidend. Ponadto, musi dysponować odpowiednią sumą środków, które pozwolą na pokrycie kosztów utrzymania jednej osoby lub całej rodziny przez rok. Minimalny wymagany próg oszczędności to około 18 tysięcy euro w przypadku pojedynczego pobytu, 36 tysięcy euro dla pary oraz około 6 tysięcy euro za każde dziecko.

Poszczególne etapy programu Start-up Denmark to:

1. ​Przedstawienie biznesplanu - Biznesplan musi zawierać istotne elementy, takie jak opis oferowanych produktów lub usług, szczegółowy model biznesowy oraz niezbędne umiejętności partnerów biznesowych.
   
   
2. Oczekiwanie na decyzję - Po złożeniu biznesplanu, inwestor oczekuje na opinię duńskiego eksperta. Odpowiedź uzyskuje się zwykle w ciągu sześciu tygodni. Decyzja o akceptacji lub odrzuceniu planu jest przekazywana oficjalnym pismem.
   
   
3. Składanie wniosków - Jeśli ekspert zatwierdzi biznesplan, inwestor musi złożyć dwa wnioski: o uczestnictwo w programie i o zgodę na pobyt. Wnioski te składane są w Duńskiej Agencji ds. Międzynarodowej Rekrutacji i Integracji.
   
   
4. Ostateczne potwierdzenie decyzji - Po przejściu przez poprzednie etapy, inwestor oczekuje na ostateczną odpowiedź ze strony organizatorów programu. Średni czas oczekiwania wynosi około czterech tygodni. Po zatwierdzeniu wniosków o udział w programie i pozwolenie na pobyt, inwestor spoza kraju może przenieść się do Danii i podjąć działania w kierunku rozwoju planowanego biznesu.
   
   

Przedsiębiorcy, którzy pomyślnie przeszli przez cały proces programu Start-up Denmark, otrzymują dostęp do tych samych przywilejów, które przysługują lokalnym przedsiębiorcom. Mogą skorzystać z dotacji państwowych i programów wsparcia, nawiązywać kontakty biznesowe i swobodnie działać na europejskim rynku. Dodatkowo, mają prawo do bezpłatnych konsultacji w centrum wsparcia dla biznesu. Inwestor zagraniczny i jego rodzina mogą również skorzystać z korzyści społecznych, w tym systemu opieki zdrowotnej i edukacji.

Zakup istniejącej firmy

Możliwością alternatywną do założenia nowej firmy jest przejęcie już istniejącego biznesu. W Danii, taka opcja jest wygodna oraz szybka, a wszelkie formalności można załatwić zdalnie. Zazwyczaj firmy dostępne do nabycia funkcjonują od kilku miesięcy i posiadają ogólną nazwę, co pozwala na ich różnorodne wykorzystanie. Osoby, które nabywają takie firmy, mogą czerpać korzyści z uniknięcia rozliczeń z poprzednimi zobowiązaniami, zdobytego doświadczenia w kwestiach finansowych oraz uznania wśród instytucji bankowych, agencji rządowych i partnerów biznesowych. Jedyne, o czym trzeba pamiętać, to otwarcie konta bankowego dla nowo przejętej firmy.

Opodatkowanie w Danii

W Danii, wszyscy obywatele, którzy prowadzą działalność gospodarczą lub są zatrudnieni, są zobowiązani do opłacania swoich zobowiązań podatkowych. Struktura systemu podatkowego opiera się na zasadzie progresywnej, gdzie stawki podatkowe uzależnione są od poziomu dochodu. Duńscy podatnicy mają możliwość odliczania niektórych kosztów, jednak konieczne jest dostarczenie odpowiedniej dokumentacji potwierdzającej te wydatki. W sytuacji wątpliwości, Urząd Skarbowy przeprowadza kontrole.

W Danii obowiązują dwa rodzaje zobowiązań podatkowych: pełne i ograniczone, zależne od różnych czynników, takich jak miejsce zamieszkania, rodzaj i kwota dochodu, jak również miejsce pracy. Osoby objęte ograniczonym zobowiązaniem podatkowym nie są zobowiązane do opłacania podatku od dochodów osiągniętych w Danii.

Dla tych, którzy planują założenie własnej działalności w Danii, ważne jest, aby zarejestrować swoją firmę w Agencji ds. Przedsiębiorczości i Handlu. Warto również pamiętać, że w Danii nie ma specjalnych ulg podatkowych dla przedsiębiorców. Oznacza to, że prowadząc działalność gospodarczą w Danii, trzeba będzie stosować się do ogólnych zasad opodatkowania.

Płatności podatkowe w Danii obejmują:

1. Podatek dochodowy od osób fizycznych - Podatek ten jest płatny przez każdą osobę fizyczną i opiera się na stawce podatkowej wynoszącej 32% dla wszystkich dochodów. Stawki podatku progresywnego uzależnione są od poziomu dochodów, przy czym przychody poniżej pewnej kwoty podlegają niższej stawce progresywnej.
   
   
2. Podatek od firm jednoosobowych - Dochody z działalności prowadzonej przez firmę jednoosobową są uważane za dochód właściciela, co oznacza, że opodatkowanie prowadzone jest indywidualnie. Deklaracje podatkowe składane są co kwartał lub pół roku przez internet.
   
   
3. Podatek od korporacji (CIT) - Firmy w Danii są zobowiązane do płacenia podatku od korporacji (CIT) w wysokości 28%. Oparta jest ona na zasadzie konsolidacji, co obejmuje nie tylko główną spółkę, ale także jej filie i spółki zależne.
   
   
4. Podatek VAT - Firmy z rocznym obrotem przekraczającym 50 tys. koron duńskich muszą zarejestrować się jako płatnicy VAT. Stawka podatku VAT wynosi 25% i jest nakładana na towary i usługi.
   
   
5. Podatki akcyzowe - Opłaty te dotyczą konkretnych grup produktów, takich jak napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, paliwa do silników, czy też produkty spożywcze.
   
   

Właściciele firm w Danii mają obowiązek regulować swoje zobowiązania podatkowe w zależności od swojej sytuacji finansowej i rodzaju działalności, którą prowadzą.

Pobyt i wizy biznesowe w Danii

W kontekście obywateli Polski przebywających w Danii bez stosownych dokumentów postojowych, istnieje możliwość legalnego pobytu przez okres nieprzekraczający 3 miesięcy. Taki pobyt nie wymaga formalności związanych z dokumentacją. Jednak, w przypadku planowanego dłuższego pobytu, przekraczającego 3 miesiące, niezbędne jest złożenie wniosku o zarejestrowanie pobytu w ramach Unii Europejskiej przed upływem tego okresu. Otrzymanie zaświadczenia o zarejestrowanym pobycie UE jest formalnym potwierdzeniem legalnego przebywania na terytorium Danii. Aby uzyskać to zaświadczenie, konieczne jest dostarczenie uzasadnienia wydłużonego pobytu. Przy tym, warto wspomnieć, że obywatele skandynawskich państw są zwolnieni z obowiązku posiadania dokumentów potwierdzających pobyt.

Dla osób, które legalnie przebywały w Danii przez co najmniej 5 lat, istnieje możliwość aplikowania o status stałego pobytu. Aby to uczynić, należy złożyć wniosek w lokalnym biurze obsługi mieszkańców (Borgerservice), zazwyczaj zlokalizowanym w gminie. Należy dołączyć obecne zaświadczenie o zarejestrowanym pobycie UE. W wyniku tego procesu uzyskuje się numer identyfikacyjny (CPR), kartę ubezpieczenia zdrowotnego oraz rejestrację adresu. Zasady związane z pobytem obywateli UE w Danii są ustalone w ramach EU-opholdsbekendtgørelsen.

Jeśli chodzi o wizy biznesowe, osoby planujące podróż w celach biznesowych do Danii, takie jak negocjacje kontraktów czy udział w spotkaniach biznesowych, mogą starać się o specjalną wizę. Proces uzyskania wizy biznesowej jest zbliżony do procedury wiz Schengen i wymaga posiadania zaproszenia od firmy lub partnera biznesowego z Danii. Zaproszenie powinno zawierać szczegóły dotyczące celu podróży, daty, zakwaterowania oraz wsparcia finansowego. Wniosek o wizę składa się w Sekcji Konsularnej Ambasady Danii lub w Centrum Wizowym, najwcześniej 3 miesiące przed planowanym terminem podróży, a najpóźniej 2 tygodnie przed tą datą. Decyzja o wizie zwykle jest wydawana w ciągu 10 dni, a opłata wynosi 27 euro. W niektórych sytuacjach czas oczekiwania może być dłuższy - nawet do 1 lub 3 miesięcy w wyjątkowych przypadkach. Przy kolejnych wnioskach o wizę w ciągu 5 lat, korzystanie z pomocy biura podróży może uprościć proces aplikacji.

Składając wniosek o wizę biznesową, wymagane jest dostarczenie różnych dokumentów, takich jak wypełniony formularz aplikacyjny, zgoda na przetwarzanie danych osobowych, potwierdzenie opłaty za wizę, oficjalne zaproszenie od firmy lub partnera biznesowego z Danii, kopie stron paszportu, dowód zakupu ubezpieczenia zdrowotnego, 2 fotografie wnioskodawcy oraz wyciąg bankowy. Istnieje również możliwość, że wymagane będą dodatkowe dokumenty, takie jak dokumenty podatkowe, informacje rejestrowe, pełnomocnictwa czy plan podróży. Jeżeli osoba zapraszająca nie pokrywa kosztów podróży, wnioskodawca musi dostarczyć dokumenty potwierdzające swoją zdolność finansową. Wiza biznesowa może być przedłużana o 90 dni w określonych okolicznościach. Przedsiębiorcy prowadzący działalność w Danii mają możliwość aplikowania o wizę wielokrotnego wjazdu.

Prawa pracownicze w Danii

W ramach danego państwa, występują dwie różnorodne grupy przepisów odnoszących się do praw pracowniczych, skupiających się na zatrudnieniu osób o charakterze fizycznym i intelektualnym. Każdy pracodawca ma obowiązek dostarczyć stosowne szkolenie w kwestiach bezpieczeństwa i higieny pracy, właściwą pensję, a także zapewnić zabezpieczenie w przypadku chorób zawodowych czy wypadków. Niewłaściwe przestrzeganie tych wytycznych może skutkować protestami, zakłóceniem działalności oraz naruszeniem relacji pracowniczych.

• Środowisko pracy
  W przypadku tego państwa, brak jednolitego akta normatywnego regulującego stosunki pracownicze i pracodawców. Elementy takie jak czas pracy, okres wypowiedzenia, najniższa długość wolnego oraz wiek emerytalny ustalane są poprzez umowy zawierane pomiędzy Federacją Związków Zawodowych a Konfederacją Pracodawców. Takie porozumienia pomiędzy pracownikami a pracodawcami powinny być spisane na piśmie, umowy ustne są nieważne. Negocjacje w sprawie podwyżek mogą się odbywać co 2 lata, a umowa o pracę może być przemyślana co 4 lata.
  
  
• Czas pracy
  Podstawowy czas pracy dla pracowników tego kraju wynosi 37 godzin tygodniowo. Praca poza tym czasem, pierwsze 3 godziny ponadnormowe albo pierwsze 3 godziny wykonywane w czasie wolnym pracownika, traktuje się jako nadgodziny. Wynagrodzenie za nadgodziny wynosi 50%, chyba że pracownik przekroczy 3 godziny dodatkowe w ciągu jednego dnia lub pracuje w dni świąteczne, wtedy premia wzrasta do 100%. Pracownik ma wybór między dodatkową płacą za nadgodziny a korzystaniem z wolnego. Osoby pracujące na niepełnym etacie mają takie same prawa jak pracownicy na pełnym etacie.
  
  
• Pensje
  W ramach prawa tego kraju, nie określa się stałej płacy minimalnej. Zamiast tego, kwestie związane z wynagrodzeniem i stanowiskiem pracy negocjowane są pomiędzy pracodawcami a pracownikami. Chociaż ogólna płaca minimalna nie jest wyznaczona na poziomie całego rynku pracy, porozumienia zbiorowe ustalają najniższe zarobki w konkretnych dziedzinach i zawodach. Wynagrodzenie zależy od rodzaju pracy i może być wyrażone jako stawka godzinowa, dziennej lub miesięcznej. Wypłaty mogą być przekazywane raz lub dwukrotnie w miesiącu, a poziomy zarobków w różnych branżach są aktualizowane co roku.
  
  
• Wakacje
  Kwestie związane z urlopem w państwie są uregulowane przez odpowiednie regulacje prawa. Każdy pracownik ma prawo do łącznie pięciu tygodni urlopu, równoważących 30 dni, uwzględniając także soboty. Pracownicy pracujący w trzeciej zmianie otrzymują 2 godziny dodatkowego urlopu za każdy tydzień przepracowany w tej zmianie. Co najmniej 18 dni urlopu musi być wykorzystane w okresie od 1 maja do 30 września. Jeśli pracownik nie miał okazji przepracować całego poprzedniego roku kalendarzowego, dostępny urlop jest obliczany w oparciu o pełne miesiące pracy, przyznając 2,08 dnia urlopu za każdy z tych miesięcy.
  
  
• Ubezpieczenia społeczne
  System ubezpieczeń społecznych w tym państwie obejmuje wszystkich pracowników operujących w tym rejonie. Składki ubezpieczeniowe są odprowadzane przez pracodawców od wynagrodzenia pracowników. Te składki to około 1 080 koron duńskich rocznie. Pracodawcy w tym kraju rocznie odprowadzają od 10 000 do 12 000 koron duńskich na ubezpieczenia społeczne związane z pracownikami.
  
  
• Bezpieczeństwo i higiena pracy
  Przedsiębiorcy prowadzący działalność w tym państwie są zobowiązani do przestrzegania przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. Informacje te dostępne są na oficjalnej stronie Inspekcji Pracy w tym kraju. Firmy zatrudniające co najmniej 10 pracowników muszą także utworzyć strukturę zajmującą się kwestiami bezpieczeństwa i higieny, z wyznaczonymi inspektorami. Ich celem jest wprowadzanie i egzekwowanie standardów bezpieczeństwa. Także organizacje z dynamicznymi lub tymczasowymi miejscami pracy podlegają tym regulacjom. Nieprzestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny może prowadzić do kar finansowych i wstrzymania prac.
  
  
• Zakończenie stosunku pracy
  Każda forma rozwiązania umowy ma indywidualny okres wypowiedzenia, różniący się w zależności od długości pracy. Długość tego okresu jest przedmiotem negocjacji pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. Regulacje związane z zakończeniem umowy o pracę są określane w umowach zbiorowych i różnią się w zależności od sektora i roli pracownika. Pracownik, który spędził w firmie co najmniej 9 pełnych miesięcy i osiągnął 18 lat, może być zwolniony tylko za szczególnym uzasadnieniem. Jeśli pracownik uzna zwolnienie za nieuzasadnione, ma prawo odwołać się do sądu. W przypadku stwierdzenia, że pracodawca działał nieuzasadnienie, musi wypłacić pracownikowi stosowne odszkodowanie. Przypomnijmy, że istnieje wyjątkowa sytuacja, w której pracodawca może zwolnić pracownika bezzwłocznie i bez wypowiedzenia, jeśli zachowanie pracownika jest wyjątkowo niewłaściwe.
  
  
• Porozumienia zbiorowe
  Porozumienia zbiorowe to umowy mające na celu chronienie pracowników pracujących w tym kraju w kwestiach związanych z ich zatrudnieniem. Takie umowy dotyczą m.in. warunków pracy, płac, bezpieczeństwa na stanowisku pracy, miejsca i czasu pracy, urlopów, nadgodzin oraz wielu innych. Porozumienia te są wynegocjowane przez przedstawicieli zarówno pracowników, jak i pracodawców. Pracodawca może przystąpić do porozumienia zbiorowego, szczególnie jeśli jest już członkiem związku pracodawców. Warto jednak zaznaczyć, że przynależność pracowników do określonego związku zawodowego nie oznacza automatycznego wprowadzenia w firmie norm i warunków ustalonych przez związek w ramach porozumień zbiorowych.
  

Numer identyfikacji podatkowej i karta podatkowa

W Danii, osoby o ograniczonych dochodach korzystają z wyłączenia z obowiązku opłacania podatków, otrzymując specjalną "frikort". Przedsiębiorcy i inwestorzy zagraniczni natomiast potrzebują numeru identyfikacji podatkowej oraz karty podatkowej. Karta podatkowa dostarczana jest elektronicznie, za jej dostęp odpowiada narzędzie TastSelv. Aby uzyskać numer identyfikacji podatkowej i kartę podatkową, należy wypełnić odpowiedni wniosek, dostępny online lub jako formularz 04.063. Wniosek można składać od 60 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności w Danii. Dołączenie kopii dokumentu tożsamości (jak dowód osobisty lub paszport), pozwolenia na pobyt, umowy o pracę (w razie potrzeby) oraz w przypadku małżeństwa, aktu małżeństwa, jest niezbędne dla kompletności wniosku.

Rejestr Zagranicznych Świadczycieli Usług

Podkreślono, że konieczne jest zarejestrowanie działalności firmy w Rejestrze Zagranicznych Świadczeniodawców Usług (RUT) przed przystąpieniem do operacji w Danii. Wskazano także na potrzebę meldowania wszelkich zmian w działaniach firmy. Proces zapisu do RUT jest prosty i szybki, przeprowadzany za pośrednictwem portalu internetowego virk.dk. Wprowadza się informacje takie jak nazwa firmy, siedziba, rodzaj usług, lokalizacja, planowany okres działalności, numery CVR i VAT, klasyfikacja sektorowa, dane kontaktowe osoby rejestrującej oraz informacje o pracownikach wysłanych na delegację. Po udanej rejestracji otrzymuje się własny numer RUT, niezbędny w kontaktach z danymi władzami. Niewpisanie się do RUT lub zaniechanie meldowania zmian w działalności może skutkować nałożeniem kary pieniężnej lub procedurą przeprowadzaną przez Inspektorat Pracy.

Zamknięcie firmy w Danii

Wymagane formalności do zakończenia działalności firmy w Danii obejmują dostosowanie zeznania podatkowego, co jest krokiem istotnym. Aby to osiągnąć, konieczne jest odwiedzenie Urzędu Podatkowego i dostarczenie potrzebnych informacji, które posłużą do obliczenia należności podatkowej do uregulowania. Kwestia, gdzie dokładnie trzeba się rozliczyć podatkowo, zależy przede wszystkim od czynników takich jak miejsce zamieszkania czy rodzaj wykonywanej pracy. Wypełnianie formularza przed zakończeniem działalności oparte jest na zdolności podatkowej danej osoby, stąd formularz różni się w zależności od jej sytuacji.

Zdolności podatkowe są klasyfikowane w dwóch kategoriach:

1. ​Ograniczona zdolność podatkowa:
   • Zamieszkanie przez ponad pół roku w ciągu roku kalendarzowego w kraju ojczystym.
   • Praca lub prowadzenie działalności w Danii.
   • Skoncentrowane interesy życiowe w kraju ojczystym.
   • Partner lub współmałżonek zamieszkujący w kraju ojczystym.
     
     
2. Pełna zdolność podatkowa:
   • Mieszkanie w Danii lub przebywanie tam przez ponad pół roku w ciągu roku kalendarzowego.
   • Praca lub prowadzenie działalności w Danii.
   • Skoncentrowane interesy życiowe w Danii.
   • Partner lub współmałżonek zamieszkujący w Danii.
     

Warto zaznaczyć, że sytuacja indywidualna osoby może być różnorodna i niekoniecznie spełniać kryteria ograniczonej lub pełnej zdolności podatkowej. Jeśli jednostka mieszka i pracuje w Danii oraz w kraju pochodzenia, to ostatecznie to, gdzie znajduje się większość interesów życiowych oraz zamieszkanie partnera lub współmałżonka, decyduje o stałym miejscu zamieszkania. Na przykład, jeśli partner mieszka w kraju ojczystym, to ten kraj jest traktowany jako stałe miejsce zamieszkania. To samo dotyczy sytuacji, w której Dania jest miejscem koncentracji interesów życiowych i partner mieszka w Danii. Oprócz zmiany zeznania podatkowego, ważne jest powiadomienie Urzędu Skarbowego o nowym adresie oraz usunięcie się z krajowego rejestru duńskiego, co można zorganizować w lokalnym punkcie obsługi mieszkańców.

Czy warto otworzyć biznes w Danii?

Dania jest postrzegana jako atrakcyjne miejsce dla inwestorów zagranicznych, przyciągając ich wieloma korzystnymi cechami. Jej ekonomia wyróżnia się stabilnością, otwartością oraz elastycznością, a PKB plasuje się wśród najwyższych zarówno w Europie, jak i globalnie. Inflacja w tym kraju jest umiarkowana w porównaniu z innymi państwami europejskimi. Biurokracja nie stanowi problemu, a kwestie polityki, prawa i podatków są jasno sprecyzowane, ułatwiając nawigację obcokrajowcom. Dania aktywnie uczestniczy w takich organizacjach jak UE, Rada Europy, WTO, EFTA, OBWE i OECD.

Bogate oferty edukacyjne przyczyniają się do wysokiego poziomu wykształcenia, co przekłada się na dostępność wykwalifikowanych pracowników na rynku, stanowiąc przewagę dla potencjalnych inwestorów. Wysoki poziom znajomości języka angielskiego w duńskim społeczeństwie ułatwia komunikację codzienną, jak i w kontekście urzędowym oraz w relacjach z lokalnymi ludźmi.

Proces zakładania przedsiębiorstwa w Danii charakteryzuje się standardami prędkości, prostoty i niskich kosztów, co sprawia, że jest to jedno z najbardziej zwięzłych przedsięwzięć na skalę globalną. Firmy zagraniczne są traktowane na równych zasadach co duńskie firmy. Polityka kraju skierowana jest na wsparcie biznesu, szczególnie małych i średnich firm. Przedsiębiorcy mają dostęp do różnorodnych programów dotacyjnych, pożyczek i kredytów. Rozmaite formy struktury prawnej pozwalają dostosować działalność do osobistych wymagań.

Stawki podatków od firm w Danii są stosunkowo niskie, wynosząc 28%, co stanowi przewagę w porównaniu do przeciętnych europejskich wskaźników. Składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne opłacane przez pracodawców są również relatywnie niskie, ograniczając się do 1% funduszu płac. Dodatkowo, w większości przypadków unika się podwójnego opodatkowania dzięki umowom, które Dania zawarła z licznymi krajami, zarówno w Europie, jak i Azji czy Ameryce.